مقایسه ی اثر یک دوره تمرینات عملکردی، دید ورزشی و ترکیبی بر سلامت، تعادل ایستا و پویای زنان سالمند

مقدمه: به طور معمول، پس از گذشتن از مرز 65 سالگی، سالیانه 10 درصد سالمندان استقلال خود را در ‏یک یا چند فعالیت روزانه از دست می دهند. در ‎میان ‎عوامل متعددی ‎که ‎منجر ‎به ‎زمین ‏خوردن ‎می ‎گردند، ‎اختلال ‎تعادل ‎نقش برجسته ای دارد. استفاده از تمرین بدنی به عنوان یک روش ارزان قیمت، قابل دسترس و کم خطر در حفظ سلامتی، تحرک و حفظ یا بازیابی تعادل، امری پذیرفته شده است. هدف از انجام تحقیق حاضر، مقایسه ی اثر یک دوره تمرینات عملکردی، دید ورزشی و ترکیبی بر تعادل ایستا و پویای زنان سالمند ‏بود. روش ها: این تحقیق، به روش نیمه آزمایشی و به صورت میدانی و از طریق پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. در این تحقیق، 36 نفر از زنان سالمند با میانگین سنی 40/3 ± 86/63 سال ‎به روش نمونه گیری ‏در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان در سه گروه 12 نفره ی عملکردی، دید ورزشی و ترکیبی، همسان سازی شدند. سپس ‏شرکت کنندگان هر گروه، به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه 60 دقیقه تمرینات را انجام دادند. قبل از شروع و ‏در پایان دوره ی تمرینی، تعادل ایستا توسط آزمون sharpened romberg و تعادل پویا، توسط آزمون زمان برخاستن و رفتن، اندازه گیری ‏شد. همچنین، برای بررسی آماری از آزمون one-way anova (one-way analysis of variance) استفاده شد. یافته ها: برنامه های تمرینی عملکردی، دید ورزشی و ترکیبی، بر تعادل ایستا و پویای شرکت کنندگان اثرگذار ‏بود (0001/0 = ‏p‎‏). همچنین، در بررسی تفاوت تأثیر 8 هفته تمرینات عملکردی، دید ورزشی و ترکیبی، بر تعادل ایستا و پویای شرکت کنندگان، بین گروه ها تفاوت معنی داری وجود نداشت (050/0 ≤ ‏p‎‏) و هر سه گروه به یک میزان پیشرفت داشتند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق، می توان نتیجه گرفت مربیان و مسؤولان برای بهبود تعادل ایستا و پویای سالمندان در ‏برنامه های درمانی خود، می توانند از این تمرینات بهره گیرند.